اين نامه را پنج ماه پيش از تولدت برايت نوشته ام

                                                                                                     دوازدهم اسفند 85

هفته ي ديگر،زندگي جنيني تو به نيمه مي رسد،اي قلب كوچولو كه كمي آن سو تر از قلب من ،با شتابي بي تمام مي تپي!

نمي دانم اين همه شتاب تو براي زودتر رسيدن به زندگي است يا مثل مادر تنگ حوصله ات ،از هر قفسي    - هرچند بي دغدغه و آرام - بيزاري و پي راهي براي رهايي مي گردي.

به همين اندازه كه صبر كرده اي ،صبور باش تا تو به زندگي برسي و من به تو ، كه هم امروز تصميم گرفته ام ،اگر دختر باشي ،"آشنا"صدايت كنم و آگر پسر،"يسنا".

قشنگ باش و هوشيار و تندرست .

آمين!