اگه من زنت بشم

جاي خالي عشق در ادبيات كودكانه

در قصه ها و كارتون هاي خارجي مثل قصه ي سيندرلا و سفيد برفي ،شرك و گارفيلد مفهوم عشق بسيار شفاف و زيبا پيداست.سيندرلا را عشق ،به خوشبختي مي رساند.سفيد برفي با عشق به زندگي مي رسد.شرك را يك بوسه ي عاشقانه از دنياي ديوي اش دور مي كند.در گارفيلد هم مضمون اصلي عشق است.

در قصه هاي ايراني اما به دليل شرم شرقي و موانع سنتي  ،از عشق در ادبيات كودكانه خبري نيست.

شنگول و منگول و حبه ي انگور فقط يك مامان دارند كه بيچاره هم بايد نان آورشان باشد و هم امنيت و جان آنها را حفظ كند.از بابا بزي هيچ خبري نيست .معلوم نيست وقتي مامان بزي رفته است دنبال غذاي بچه ها،بابا بزي كدام گوري گم شده است.چرا مامان بزي اين همه در قصه تنهاست و هيچ عشقي برايش تعريف نشده است.

در قصه ي خاله سوسكه هم تعريفي اگزجره از عشق ارائه مي شود.خاله سوسكه چادر پوست پيازي اش را سرش مي اندازد و در به در دنبال مردي مي گردد كه بالاخره يك جوري با يك چيزي او را كتك بزند.

اگه من زنت بشم

وصله ي تنت بشم

منو به چي مي زني...

جاي مفهوم حقيقي عشق در قصه هاي كودكانه ي ما بسيار خالي است ،همان مفهومي كه در كارتون شرك به زيباترين زبان بيان شده و حتي خيلي از بزرگسالان را به تماشاي آن مشتاق مي كند.

مشروح اين واقعيت را در گزارشي آماده و به زودي منتشر مي كنم.